A fenestra de pedra de Celso Emilio Ferreiro.

"O teito é de pedra.
De pedra son os muros
i as tebras.
De pedra o chan
i as reixas.
As portas,
as cadeas,
o aire,
as fenestras,
as olladas,
son de pedra.
Os corazós dos homes
que ao lonxe espreitan,
feitos están
tamén
de pedra.
I eu, morrendo
nesta longa noite
de pedra."



É unha fenestra
porque podo ver a luz.
Tímida, esvarando ata chegar aos meus pés.
É de pedra
porque estou enganada.
Soa, agardando un sopro de aire,
algo que me diga que por fin son libre,
algo que me afirme que todo este inferno rematou.

Seguirei loitando!
Loitando por unha ideoloxía política!
Loitando polo meu futuro!