A fenestra maldita. Unha fenestra chea de dor.

É realmente incrible, doloroso e frustrante
o momento no que te das conta de que realmente si,
es idiota.
Creíches na túa propia mentira.
Creaches un conto, unha historia falsa.
Esperanzaches a túa alma, sabendo que xamais serás feliz.
Ámalo. Ante todo.
Adóralo. E calas.
Quérelo. Pero quérelo demasiado e deixalo fuxir.

A fenestra dun desengano

Adeus, amante, adeus
Confidente, numen, obsesión.
Dígoche adeus porque crin na miña mentira.
Fixéchesme caer na perdición.
E agora o único que preciso e morrer,
morrer entre os teus beizos.
Pero son soños imprecisos.